Οι βλάβες αρθρικού χόνδρου οφείλονται σε έλλειψη αιμάτωσης των αρθρικών χόνδρων. Η επουλωτική και αναγεννητική ικανότητα του χόνδρου είναι σχεδόν ανύπαρκτη, και επομένως οι βλάβες του αποτελούν προδιαθεσικό παράγοντα για εμφάνιση οστεοαρθρίτιδας.
Βλάβες Αρθρικού Χόνδρου - Αίτια
Σε πολλά αίτια μπορούν να οφείλονται βλάβες στον αρθρικό χόνδρο.
Ο αρθρικός χόνδρος μπορεί να υποστεί βλάβες λόγω :
- τραυματισμών
- εκφυλιστικών διεργασιών
- αγγειακών βλαβών του υποχόνδριου οστού
- Οι τραυματικές βλάβες του χόνδρου μπορεί να σχετίζονται με:
- Χόνδρινες βλάβες που σχετίζονται με εκφυλιστικές διεργασίες είναι αυτές που προκύπτουν εξαιτίας:
- μιας ιδιοπαθούς οστεοαρθρίτιδας
- διαταραχών του άξονα του γόνατος συνεπεία συγγενών παθήσεων, αυτοάνοσων ή μεταβολικών νοσημάτων.
- Χόνδρινες βλάβες που οφείλονται σε αγγειακές βλάβες του υποχόνδριου οστού, σχετίζονται με τη:
Βλάβες Αρθρικού Χόνδρου - Είδη
Οι βλάβες του χόνδρου διακρίνονται στα είδη μερικού και ολικού πάχους, ενώ σε περίπτωση που η βλάβη συνοδεύεται και από βλάβη του υποχόνδριου οστού μιλάμε για μια οστεοχόνδρινη βλάβη.
Βλάβες Αρθρικού Χόνδρου - Ταξινομήσεις
Οι δύο πιο διαδεδομένες ταξινομήσεις των χόνδρινων βλαβών είναι:
- Ταξινόμηση Outerbrdge:
- Ι: χόνδρος μαλακός ή οιδηματώδης
- ΙΙ: χόνδρος με κατατεμαχισμό ή σχισμές σε επιφάνεια έως 1.5cm που δεν φτάνει στο υποχόνδριο οστούν
- ΙΙΙ: χόνδρος με κατατεμαχισμό ή σχισμές σε επιφάνεια μεγαλύτερη 1.5cm ή που φτάνει σχεδόν στο υποχόνδριο οστούν
- IV: χόνδρινη βλάβη με ξεκαθαρη αποκάλυψη του οστού
- Ταξινόμηση της ICRS (International Cartilge Repair Society):
- I: χόνδρος μαλακός με επιφανειακές σχισμές
- ΙΙ: βλάβες χόνδρου φθάνουν έως το 50% του πάχους του
- ΙΙΙ: βλάβες χόνδρου ξεπερνούν το 50% του πάχους του και μπορεί να φθάνουν ως το υποχόνδριο
- IV: βαριές βλάβες με αποκάλυψη του υποχόνδριου οστού
Βλάβες Αρθρικού Χόνδρου - Συμπτώματα
Δεδομένου ότι η κλινική συμπτωματολογία των χόνδρινων βλαβών δεν είναι συγκεκριμένη, τα συμπτώματα που μπορεί να παρατηρήσετε:
- πόνος στη φόρτιση ή στη δραστηριότητα
- οίδημα και ύγραρθρο
- περιορισμός της κίνησης
- επεισόδια «μπλοκαρίσματος» της άρθρωσης
Βλάβες Αρθρικού Χόνδρου - Διάγνωση
Για τη διάγνωση και απεικόνιση χόνδρινων βλαβών χρησιμεύουν κυρίως:
- η απλή ακτινογραφία: Σε μια απλή ακτινογραφία σε όρθια θέση μπορεί να φανεί η μείωση του μεσάρθριου διαστήματος, καθώς και η παρουσία μιας οστεοχόνδρινης βλάβης στη περίπτωση που έχουμε να κάνουμε με μια διαχωριστική οστεοχονδρίτιδα. Επίσης, μπορεί να αναδειχτεί κάποιο οστεοχόνδρινο τεμάχιο με τη μορφή ελεύθερου σώματος.
- η μαγνητική τομογραφία. Η μαγνητική τομογραφία υψηλής ευκρίνειας (πάνω από 3 Tesla) αποτελεί την εξέταση εκλογής για την ανάδειξη και την απεικονιστική σταδιοποίηση χόνδρινων βλαβών. Είναι εξέταση με υψηλή ειδικότητα και ευαισθησία μπορεί να διαγνώσει εγκαίρως αρχόμενες οστεονεκρωτικές βλάβες.
Βλάβες Αρθρικού Χόνδρου - Συντηρητική Θεραπεία
Πολύ επιφανειακές βλάβες του χόνδρου (Ι βαθμού και ίσως κάποιες ΙΙ βαθμού) χωρίς σημαντική κλινική συμπτωματολογία μπορούν να αντιμετωπιστούν με συντηρητική θεραπεία. Οι ασθενείς αυτοί υποβάλλονται σε πρόγραμμα φυσιοθεραπείας με ενδυνάμωση κυρίως του τετρακεφάλου. Συγχρόνως προτείνεται η από του στόματος λήψη ουσιών που προστατεύουν το χόνδρο (γλυκοζαμίνη – χονδροϊτίνη).
Βαθύτερες βλάβες (ΙΙΙ και IV βαθμού) απαιτούν οπωσδήποτε χειρουργική θεραπεία.
Επίσης, σε περίπτωση χειρουργικής αντιμετώπισης μιας χόνδρινης βλάβης χειρουργικά θα πρέπει να αντιμετωπίζονται και:
- συνοδές βλάβες μηνίσκων
- ρήξεις συνδέσμων
- διαταραχές του άξονα
- παθήσεις της επιγονατιδομηριαίας άρθρωσης
Βλάβες Αρθρικού Χόνδρου - Χειρουργική Θεραπεία
Η χειρουργική θεραπεία για την πάθηση πραγματοποιείται με τις εξής μεθόδους:
- η χονδροπλαστική (λείανση, τρυπανισμοί, microfracturing)
- η οστεοχόνδρινη αυτόλογη μεταμόσχευση
- η αυτόλογη μεταμόσχευση χονδροκυττάρων μετά από καλλιέργειά τους
Βλάβες Αρθρικού Χόνδρου - Κατάλληλοι υποψήφιοι
Κατάλληλοι υποψήφιοι για χειρουργική επιδιόρθωση είναι κατά κανόνα νέοι δραστήριοι ασθενείς με μεμονωμένη βλάβη.
Σε πιο ηλικιωμένους ασθενείς με περισσότερες από μία βλάβες συνήθως δεν εφαρμόζονται οι ανωτέρω χειρουργικές τεχνικές, καθώς αυτοί εμπίπτουν περισσότερο στην πάθηση της οστεοαρθρίτιδας του γόνατος και είναι υποψήφιοι για άλλου είδους θεραπείες.