Η ρήξη υπερακανθίου αναφέρεται στη ρήξη του στροφικού πετάλου, που αποτελεί είναι μια συνήθης αιτία πόνου και δυσλειτουργίας του ώμου στους ενήλικες. Θα αποδυναμώσει το άνω άκρο και θα καταστήσει επώδυνες και δύσκολες απλές καθημερινές δραστηριότητες, όπως είναι π.χ. το χτένισμα και το ντύσιμο.
Η ρήξη ενός ή περισσοτέρων τενόντων του στροφικού πετάλου έχει σαν αποτέλεσμα να χάνεται η πρόσφυσή του στη βραχιόνιο κεφαλή.
Στις περισσότερες περιπτώσεις η βλάβη ξεκινάει με έναν εκφυλισμό και ένα «ξέφτισμα» του τένοντα.
Με την εξέλιξη αυτή της φθοράς αρκεί πολλές φορές η άρση ενός μεγάλου βάρους για να κοπεί τελείως ο τένοντας.
Μια ρήξη του υπερακανθίου τένοντα διακρίνεται σε:
- Μερική ή ατελή ρήξη
- Ολικού πάχους ή πλήρη ρήξη. Σε αυτή τη περίπτωση αποκολλάται ολόκληρος ο τένοντας από το οστό και παραμένει μια οπή στο στροφικό πέταλο.
Ρήξη Υπερακανθίου - Αίτια
Δυο είναι τα κύρια αίτια ρήξης του τένοντα: τραυματισμός και εκφυλισμός.
Στη πρώτη περίπτωση υφίσταται συνήθως κάποια πτώση με το χέρι τεντωμένο ή μια άρση μεγάλου βάρους με μια απότομη κίνηση.
Στη δεύτερη περίπτωση η ρήξη είναι αποτέλεσμα της φθοράς του τένοντα που συμβαίνει βραδέως με την πάροδο του χρόνου.
Παράγοντες που συμβάλλουν σε εκφυλιστικές και χρόνιες ρήξεις του στροφικού πετάλου είναι:
- Επναλαμβανόμενα φορτία και στρες που δέχονται οι τένοντες. Π.χ. σε αθλήματα, όπως είναι το τένις και το βόλεϊ, που απαιτούν χρήση του ώμου σε θέση άνωθεν της κεφαλής (overhead motion), καθώς και σε κάποια επαγγέλματα (ζωγράφοι, ελαιοχρωματιστές) που χρησιμοποιούν το χέρι τους στο επίπεδο του ώμου και πάνω.
- Πτωχή αιμάτωση της περιοχής. Με την αύξηση της ηλικίας η αιμάτωσης του στροφικού πετάλου μειώνεται
- Οστεόφυτα. Επίσης με την αύξηση της ηλικίας δημιουργούνται οστεοφυτικές προεξοχές στην κάτω επιφάνεια του ακρωμίου με αποτέλεσμα το σύνδρομο υπακρωμιακής προστριβής.
Ρήξη Υπερακανθίου - Συμπτώματα
Τα κυριότερα συμπτώματα μιας ρήξης του στροφικού πετάλου είναι:
- Πόνος ηρεμίας και νυκτερινός πόνος, ιδίως κατά την κατάκλιση στον πάσχων ώμο
- Πόνος κατά την ανύψωση και σε στροφικές κινήσεις του ώμου
- Αδυναμία στην απαγωγή και τις στροφικές κινήσεις του ώμου
- Κριγμός σε κάποιες κινήσεις του ώμου
Ρήξεις που οφείλονται σε τραυματισμό συνοδεύονται από οξύ πόνο και αιφνίδια αδυναμία.
Αντίθετα σε εκφυλιστικές ρήξεις η συμπτωματολογία έχει βραδεία έναρξη και παρουσιάζει επιδείνωση με το χρόνο.
Θα πρέπει να σημειωθεί ότι σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί με τον καιρό να υποχωρήσει ο πόνος, σίγουρα όμως παραμένει η μυϊκή αδυναμία.
Ρήξη Υπερακανθίου - Διάγνωση
Κατά την κλινική εξέταση πραγματοποιείται διάγνωση από τον γιατρό ελέγχονται το εύρος κίνησης και μυϊκή ισχύς. Συγχρόνως, ελέγχεται η αυχενική μοίρα της σπονδυλικής στήλης και γίνεται διαφοροδιάγνωση από άλλες παθήσεις του ώμου.
Στη διάγνωση βοηθούν και οι απεικονιστικές εξετάσεις (ακτινογραφίες, μαγνητική τομογραφία και υπερηχογράφημα).
Οι απλές ακτινογραφίες συνήθως είναι φυσιολογικές. Σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να αναδείξουν οστεοφυτικές προεξοχές στην κάτω επιφάνεια του ακρωμίου.
Η μαγνητική τομογραφία και το υπερηχογράφημα αναδεικνύουν πολύ καλά τα μαλακά μόρια και ως εκ τούτου μπορούν να μας φανερώσουν το μέγεθος και τη θέση μιας βλάβης του στροφικού πετάλου. Επίσης η μαγνητική μπορεί να μας δώσει στοιχεία κατά πόσο μια ρήξη είναι πρόσφατη ή παλιά, καθώς μας δείχνει την ποιότητα του μυϊκού ιστού των στροφέων του ώμου.
Ρήξη Υπερακανθίου - Θεραπεία
Ο ασθενής που έχει μια ρήξη του στροφικού πετάλου θα πρέπει να γνωρίζει ότι εφόσον συνεχίζει να χρησιμοποιεί τον ώμο του επιδεινώνει περαιτέρω την κατάστασή του, ενώ η έγκαιρη θεραπεία μπορεί να αποτρέψει την επιδείνωση αυτή.
Στόχος της θεραπείας είναι η μείωση του πόνου και η αποκατάσταση της λειτουργίας.
Ρήξη Υπερακανθίου - Συντηρητική Θεραπεία
Σε ένα σημαντικό ποσοστό ασθενών η συντηρητική θεραπεία μπορεί να δώσει θετικά αποτελέσματα. Στα συντηρητικά μέσα περιλαμβάνονται:
- Ανάπαυση
- Τροποποίηση δραστηριοτήτων
- Μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα
- Φυσιοθεραπεία και ασκήσεις μυϊκής ενδυνάμωσης
- Έγχυση κορτικοειδών
Στα μειονεκτήματα της συντηρητικής αγωγής θα πρέπει να αναφέρουμε την πιθανή επιδείνωση της βλάβης και την ανάγκη για μείωση των δραστηριοτήτων του ασθενή.
Ρήξη Υπερακανθίου - Χειρουργική Θεραπεία
Οι ενδείξεις για χειρουργική θεραπεία είναι:
- Επίμονος πόνος
- Δραστηριοποίηση σε αθλήματα ή επαγγέλματα που απαιτούν χρήση του ώμου σε θέση άνωθεν της κεφαλής (overhead motion)
- Συμπτωματολογία που διαρκεί από 6 έως 12 μήνες
- Μεγάλη ρήξη (άνω των 3 cm) με τους περιβάλλοντες ιστούς σε καλή κατάσταση
- Σημαντική αδυναμία και απώλεια λειτουργικότητας του ώμου
- Οξεία τραυματική ρήξη
Η χειρουργική αποκατάσταση περιλαμβάνει την συρραφή και/ή την επανακαθήλωση του τένοντα στη κεφαλή του βραχιονίου.
Η επέμβαση γίνεται κατά κανόνα αρθροσκοπικά με τεχνικές ελάχιστης επεμβατικότητας μέσα από πολύ μικρές οπές με τη χρήση ειδικής κάμερας και ειδικών εργαλείων. Σε σπάνιες περιπτώσεις είναι αναγκαία η αποκατάσταση με ανοικτή επέμβαση μέσω μιας μικρής τομής (mini open repair).
Για την συρραφή ή την επανακαθήλωση του τένοντα χρησιμοποιούνται ειδικές άγκυρες.
Ρήξη Υπερακανθίου - Μετεγχειρητική Πορεία
Κατά τη μετεγχειρητική πορεία της επέμβασης αντιμετώπισης της ρήξης υπερακανθίου, ο ασθενής νοσηλεύεται για ένα 24ωρο στο νοσκομείο. Το άνω άκρο τοποθεταίται σε ειδική ανάρτηση που φέρει ένα μαξιλάρι απαγωγής και το οποίο προστατεύει τη συρραφή μας έως ότου ο τένοντας επουλωθεί. Αυτό απαιτεί ένα διάστημα 4-6 εβδομάδων. Στη συνέχεια εφαρμόζεται ειδικό πρόγραμμα φυσιοθεραπείας και αποκατάστασης το οποίο μπορεί να διαρκέσει 3-4 μήνες.
Οι περισσότεροι ασθενείς αποκτούν λειτουργικό εύρος κίνησης και ικανοποιητική δύναμη 4-6 μήνες μετεγχειρητικά.
Ρήξη Υπερακανθίου - Παράγοντες που μπορούν να επηρεάσουν αρνητικά το μετεγχειρητικό αποτέλεσμα
Παράγοντες που μπορεί να επηρεάσουν αρνητικά το μετεγχειρητικό αποτέλεσμα είναι:
-
-
-
- Κακή ποιότητα τένοντα και ιστών
- Μεγάλες και μαζικές ρήξεις των τενόντων
- Μη συνεργασία και συμμόρφωση του ασθενή κατά τη φάση της αποκατάστασης
- Ηλικία άνω των 65
- Κάπνισμα
